De reis + mijn eerste dagen in Brazilië

Bom dia! Hier is hij dan mijn allereerste blog! Ik ben nu eindelijk echt aangekomen in Brazilië, maar helaas verliep mijn reis niet helemaal zoals verwacht. Het begon allemaal met de vertraging die ik had met het vliegtuig, waardoor ik waarschijnlijk mijn overstap op Lissabon zou missen. Gelukkig zat er onderweg naar Lissabon een super lief oud echtpaar naast mij in het vliegtuig die mij door de vlucht heen hebben geholpen, want zoals jullie vast wel weten heb ik een beetje last van vliegangst. Eenmaal aangekomen op Lissabon had ik dus mijn vlucht gemist en wilde TAP mij eerst op een onmogelijke vlucht zetten naar Rio de Janeiro en daarna na Recife, die in totaal ongeveer 28 uur zou duren. Ik was het daar natuurlijk niet mee eens en ging naar de balie (wat natuurlijk iedereen deed, waardoor ik ongeveer 1.5 uur stond te wachten) en heb daar uiteindelijk geregeld dat ik de dag erna dezelfde vlucht zou hebben als die ik nu gemist had. Het enige goede nieuws die dag was dat mijn Braziliaanse vrienden (André, Bruno en Lourdes) ook dezelfde vlucht hadden gemist, wat betekende dat ik toch samen met hun naar Brazilië kon reizen. Maar helaas ging dit goede nieuws weer snel over in het volgende probleem, want ik moest een hotel hebben om te overnachten. En mijn vrienden had een overnachting in een 5-sterren hotel gekregen, maar ik kreeg niks van TAP en moest het zelf maar regelen (dit kreeg ik te horen na ongeveer weer 1.5 in de rij te hebben gestaan). Uiteindelijk hadden mijn ouders een hotel geboekt en kon ik na 5 uur lang op de luchthaven rondgelopen te hebben, eindelijk slapen. De volgende dag kwam ik bij toeval mijn vrienden tegen op het vliegveld en gelukkig mocht ik ook naast hun in het vliegtuig zitten. Hier was ik enorm blij mee want er was super veel turbulentie. Toen deze verschrikkelijke vlucht eindelijk was geland, kwam de volgende uitdaging: mijn visum. Bij de douane hebben ze mijn visum denk 100x doorgelezen, maar ik mocht gelukkig door en alles was goed. Op het vliegveld stond Filipe (een andere Braziliaanse vriend van mij) mij op te wachten en daarna zijn we naar het hotel gegaan, deze was gelukkig vlakbij. De volgende ochtend was ik al om 6 uur wakker (11 uur NL tijd) en zijn we nog naar het strand gelopen om daar beetje af te koelen, want het was mega heet (ongeveer 30 graden). Onderweg naar het strand kwam ik met toeval Lourdes tegen die daar in de file stond met haar auto, echt een kans van 1 op een miljoen dat dit zou gebeuren in deze grote stad, echt mega toevallig! Maar rond 2 uur werden we eindelijk opgehaald door een chauffeur en gingen we met vier anderen (het paste net), richting Campina Grande, met mijn koffers vastgebonden op het dak van de auto. Dit was de volgende uitdaging, want bij elke kuil waar we doorheen reden was ik bang dat ze er af zouden vallen. En dit gebeurde vaak, want de wegen in Brazilië zijn erg slecht. Rond 6 uur kwamen we aan in Campina Grande en zijn we eerst naar Filipe's huis gegaan om daar wat kleins eten, want we hadden mega honger. Maar hier had ik niet veel tijd voor, want Dayanne en haar beste vriend Raphael stonden al op de stoep om mij op te halen. Met hun ging ik naar mijn appartement waar ik voor de volgende 5 maanden zal verblijven. Het appartement is erg mooi en mijn kamer is ook best groot, alleen moeten er nog wat dingen gekocht worden. Nadat ik mijn spullen had uitgestald, kwam Leandra en hebben we met zijn allen pizza gegeten. In de avond ging ik samen met Dayanne en Raphael nog naar een verjaardag van een vriend van hun. Een verjaardag in Brazilië wordt ook anders gevierd dan in NL, ze gaan niet allemaal in een kring zitten en praten, maar ze hebben muziek, veel eten en gaan uiteindelijk als ze genoeg gedronken hebben ook dansen. Het feest was erg gezellig, maar we waren toch verstandig en zijn vroeg naar huis gegaan, omdat Dayanne en ik erg moe waren. De volgende ochtend/middag gingen ik en Dayanne de stad in om wat spullen te kopen, omdat er nog wat spullen ontbreken in mijn kamer. Maar spullen kopen hier in de winkels gaat ook net even wat anders dan in NL. Hier kan je bijvoorbeeld een bed kopen, wat je dan afbetaald in 12 termijnen zodat je het niet in 1 keer hoeft af te rekenen. Verder staan er ook medewerkers met een microfoon voor de winkel om de kortingen om te roepen, een gek gezicht haha. Nadat we bijna alles gekocht hadden, ik heb nu alleen nog een kledingkast nodig, zijn we gaan lunchen met Joyce en Ayron. We aten in restaurant waar ze traditioneel eten hadden en ook forró muziek speelden, het was erg leuk. Ik was erg moe na het eten en ik en Dayanne zijn daarom lekker thuis gebleven en hebben samen een film gekeken. Kortom ik heb het hier dus al erg naar mijn zin, maar ik moet alleen nog wel even wennen aan het weer en het praten in het Portugees. Ik laat snel weer van me horen. Até logo!